Kieszonkowe Turnie – grupa skał i turni na południowo-wschodnich stokach Miedzianego w polskich Tatrach Wysokich. Tworzą rozgałęzioną grań opadającą od zwornika 2186 m w grani Miedzianego do wysokości ok. 1890 m. Początkowo w najwyższej części jest to jedna grań. Na Wyżnim Kieszonkowym Przechodzie Kieszonkowe Turnie rozgałęziają się na dwie granie; prawa (patrząc od dołu) stanowi ograniczenie górnej części Szerokiego Żlebu. Jest to główna grań Kieszonkowych Turni. W dolnej części przecięta jest przełączką zwaną Kieszonkowym Przechodem. Lewa odnoga tworzy ograniczenie głównego żlebu na południowo-wschodniej ścianie Miedzianego. W jej najniższej części wznosi się dobrze widoczna z Ceprostrady turnia zwana Miedzianą Pałą. Pomiędzy nimi jest rozszerzająca się ku dołowi depresja opadająca do Ceprostrady i na Mnichową Płaśń. Przecięta jest 5 wąskimi żlebkami oddzielonymi od siebie porośniętymi kosodrzewiną grzędami.