Mežotne

Mežotne (hist. niem. Mesothen) – miasto historyczne na Łotwie położone w odległości ok. 10 km na zachód od Bauska i ok. 40 km na południe od stolicy kraju Rygi na obszarze dawnej Semigalii na lewym brzegu rzeki Lelupy niedaleko granicy z Litwą. Już w końcu X wieku wzniesiono zamek na dwóch pagórkach nad brzegiem Lelupy. Miejscowość pojawia się jako „Medsuna“ na arabskiej mapie z roku 1154. W roku 1220 zamek zajęty przez zbuntowanych Semigalczyków został oblężony i zdobyty przez Zakon kawalerów mieczowych. W latach 1225-1251 był siedzibą nowo ustanowionego biskupstwa. Po klęsce w roku 1236 w Bitwie pod Szawlami zakon kawalerów mieczowych połączył się z zakonem krzyżackim i Mežotne dostało się pod władzę Krzyżaków. Ostatni mistrz krajowy inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego Gotthard Kettler oddał obszar w roku 1561 jako świeckie księstwo Kurlandia i Semigalii pod polskie lenno. Po wymarciu dynastii Kettlerów 1737 władzę objął Ernest Jan Biron, a miasto dostało się po trzecim rozbiorze Polski pod władzę Rosji. W latach 1921-1940 Mežotne należało do Republiki Łotewskiej, 1940-1990 do Związku Radzieckiego, a następnie do wolnej Łotwy.