Νησιά Γκαλαπάγκος

Τα νησιά Γκαλαπάγκος (ισπανικό όνομα: Islas Galápagos, προφέρεται Ίσλας Γαλάπαγος, ισπανική προφορά ΔΦΑ: [ˈislas ɣaˈlapaɣos]) είναι αρχιπέλαγος αποτελούμενο από 13 κύρια ηφαιστειακής προέλευσης νησιά, 6 μικρότερα νησιά, και 107 βράχους και νησάκια. Το αρχιπέλαγος ανήκει πολιτικά στον Ισημερινό, χώρα στη βορειοδυτική Νότια Αμερική. Το πρώτο νησί θεωρείται πως σχηματίστηκε 5 έως 10 εκατομμύρια έτη πριν, ως αποτέλεσμα της τεκτονικής δραστηριότητας. Τα νεότερα νησιά, Isabela (Ισαβέλα) και Fernandina (Φερναντίνα), διαμορφώνονται ακόμα, μέσω της πιο πρόσφατης ηφαιστειακής έκρηξης του 1998. Τα νησιά κατανέμονται γύρω από τον Ισημερινό, 965 χιλιόμετρα (περίπου 600 μίλια) δυτικά του Ισημερινού (0°Ν 91°Δ). Είναι φημισμένα για τον απέραντο αριθμό ενδημικών ειδών τους και τις μελέτες που πραγματοποίησε εκεί το 1835 ο Κάρολος Δαρβίνος, οι οποίες οδήγησαν στη θεωρία της φυσικής επιλογής.