مجتمع پرتاب ۳۹ پایگاه فضایی کندی

مجموعهٔ پرتاب ۳۹ پایگاه فضایی کندی، یک عامل اساسی در پیشرفت‌های فضایی آمریکا مانند آپولو، اسکای‌لب، آپولو-سایوز و شاتل‌های فضایی می‌باشد. این سکوها در جزیرهٔ مریت، فلوریدا، در شمال کیپ کاناورال قرار گرفته‌است و برای موشک‌های بزرگ آپولو، ساترن ۵ که برای فرستادن فضانوردان به ماه و بازگشت آن‌ها در ابتدا طراحی شد. پس از عملیات مشترک ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی - آپولو-سایوز، اصلاحاتی برای بهره‌برداری از آن در برنامه شاتل فضایی بر آن صورت گرفت. سپس از سال ۲۰۱۶ میلادی، مجموعه پرتاب ۳۹(شامل سکوی پرتاب 39a،39bو39c) تحت تغییرات جدید برای پشتیبانی از پرتاب‌های اسپیس ایکس: فالکن ۹، دراگن۲ (فضاپیما) و فالکن هوی آماده شدند. -هر دو سکو به برای پشتیبانی از عملیات پرتاب متحرک طراحی شده‌اند، که در آن ابتدا مدارگرد، موشک‌های سوخت جامد و مخزن خارجی، در ساختمان سرپوشیدهٔ مونتاژ، به هم متصل شده و به سکوهای پرتاب با ابزارهای جابه‌جایی سنگین انتقال می‌یابند. در دوران آپولو، سازه‌های پد همگی قابلیت جابه‌جایی داشتند. تغییرهای اصلی ایجاد ساختار سرویس ثابت (به انگلیسی: Fixed Service Structure) (FSS)، ساختار سرویس دوار (به انگلیسی: Rotating Service Structure) و تعویض کاهش دهندهٔ شعله‌های ساترن با سه کاهش دهنده‌های شعله جدید بود.