Żleb pod Czerwienicą

Żleb pod Czerwienicą – orograficznie lewe odgałęzienie Jaworzynki w polskich Tatrach Zachodnich, wcinające się pomiędzy Małą Kopę Królową i Kopę Magury. Nazwa pochodzi od czerwonych stoków Małej Kopy Królowej po prawej stronie żlebu. Podawana w niektórych opracowaniach nazwa Żleb pod Czerwieńcem jest błędna. Bardziej popularna nazwa tego żlebu to Stare Kopalnie. Pochodzi ona od tego, że dawniej wydobywano tutaj rudy żelaza. Jest to długi żleb o krętym przebiegu; najpierw opada w kierunku północno-zachodnim, potem zachodnim, potem znów północno-zachodnim. W górnej części tego żlebu w latach 1766–1871 drążono sztolnie, w których wydobywano rudę żelaza (limonit) i były to najwydajniejsze w Tatrach kopalnie. Rocznie wydobywano 300-400 ton rudy o zawartości 30–32% żelaza. Jeszcze w latach 1930. widoczne były wejścia do tych sztolni, później jednak zostały zasypane.